SUÁREZ Y AGUSTÍN SOBRE EL CONOCIMIENTO DEL MUNDO

. SUÁREZ Y AGUSTÍN Decía San Agustín en su obra “De Trinitate, l. 15, cap. 13, n. 22: "Universas autem creaturas suas, et spirituales et corporales, non quia sunt ideo novit, sed ideo sunt quia novit. Non enim nescivit quae fuerat creaturus. Quia ergo scivit, creavit; non quia creavit, scivit. ...Longe est ergo huic scientiae scientia nostra dissimilis. Quae autem scientia Dei est, ipsa et sapientia; et quae sapientia, ipsa essentia sive substantia. Quia in illius naturae simplicitate mirabili, non est aliud sapere, aliud esse; sed quod est sapere, hoc est et esse". Edición bilingüe en la B.A.C., Madrid, tomo V, 882. Y también en Confessiones, l. 13, c. 38: „Nos itaque ista quae fecisti videmus, quia sunt. Tu autem quia vides ea, sunt.” Pero Suárez dice así: Ex quibus rationibus intelligitur Deum non tantum cognoscere aut scire has res creabiles secundum esse quod habent in ipsomet Deo, sed etiam secundum proprium et formale esse quod in seipsis habere possunt. Itaque divina scientia non tantum terminatur ad ipsam Dei essentiam et ad eminentiam illam omnium rerum creabilium quam in se formaliter Deus habet, sed etiam ad ipsas res creabiles, quae in ipso non sunt formaliter, sed tantum eminenter. Probatur, quia alias non cognosceret creaturas, sed tantum suam essentiam, quia creaturae, prout in Deo, non sunt creaturae, sed ipsa creatrix essentia, iuxta illud: Quod factum est, in ipso vita erat. Item, quia impossibile est comprehendere totam eminentiam creaturarum, quae in Deo est formaliter, distinctissime et clarissime non cognoscendo simul et comprehendendo ipsas formales creaturas, quae ibi eminenter continentur. Denique, cum creaturae non sint condendae secundum esse eminens quod habent in Deo, sed secundum esse formale quod in se recipiunt, cognitio earum secundum prius esse, si in eo sisteret et ad posterius esse non transiret, nihil ad earum productionem posset iuvare; cognoscit ergo Deus creaturas possibiles formaliter et in seipsis. ¿Hay que volver al agustinismo: “No porque son las conoce, sino que son porque las conoce”? ¿Qué quiere decir Suárez con su frase de que Dios conoce las cosas “secundum proprium et formale ese”? Se contraponen el agustinismo y el suarecismo? a) ¿Se puede decir, por tanto, que Suárez es un speculator connexionis essentialis praedicatorum? 1. Ya había dicho Suárez que potentia obiectiva non potest esse aliquid in ipsis rebus, sed in causa a qua fieri possunt. Porque ser in potentia obiectiva nihil aliud est quam posse obiici alicui potentiae. La no contradicción de las proposiciones esenciales quae sese Deo obiiciunt incluyen una negación: No han sido creadas por Dios. 2. Ahora bien, cuando han sido creadas, dejan de estar in potentia, pero esto no significa que no sigan siendo obiecta divinae potentiae et contenta in illa. Obsérvese la expresión contenta in illa 3. Es decir, están obiective in potentia, pero, además, contenta in illa (2, 4). Este estar “contenta” dice expresamente que hay dos formas de ser de estas proposiciones esenciales: objective y contenta. Objective

puede significar que Dios es speculator. Pero contenta significa su cierta identidad con Dios. Ya no es un “ser intermedio” entre Dios y las esencias.