LAW SOVEREIGNTY HYSTERIA A LACANIAN WEBSITES COMPARATIVE DISCOURSE ANALYSIS

In this deliverable, the psychoanalytic notions  of ‘Superego’, ‘Name of the Father’, ‘Ethical Law’, ‘Master Discourse’ , ‘Discourse of the  Hysteric’ are being applied  in a Discourse analytic approach of  two Greek,  well balanced  according to  web analytics (for instance, Alexa), ultra leftist and a far-right weblogs. According to the methodology, what was of outmost concern was  the ‘implied authors’, the ‘subject positions’ of the blogers and  not the empirical writers as such. The performative (and not just descriptive)function and  ideological interpellation  of the web blogs discourse is widely analyzed  according to the  affective lures and disidentifications  of  the reader positions.  For the Lacanian social theory, in its difference to the Althusserian one, the identification and ideological interpellation takes place  not where an individual performatively recognizes itselfas an interpellated subject by a Sovereign Other. On the contrary,  the subject is interpellated exactly where he doubts himself, where he is caught doubting, where he is ‘a guestionfor himself’ (a la Augustine). A subject communicates with the Other, not when this subject ‘understands’ the Other, but exactly when this subject encounters the Others lack, when he encounters the Other at the exact point where the Other does not ‘understand  himself’.  The Lacanian difference from a  Foucaldian  interpretation of subjectivity is that we are not certain that the Other ‘knows himself’, it is not certain that he is wholly Other. στο παρόν κείμενο θα εφαρμοσθούν συγκεκριμένα μεθοδολογικά εργαλεία της - κατά Ζ. Λακάν - ψυχαναλυτικά προσανατολισμένης κοινωνικοπολιτικής θεωρίας  Τα αναλυτικά ‘εργαλεία’/ έννοιες που θα χρησιμοποιηθούν είναι το ‘υπερεγώ’, ‘το όνομα του πατέρα/ ηθικός νόμος’, ‘ οι λόγοι (Discourses) του Kυρίου και της Υστερίας’. Μεθοδολογικά, δεν μας απασχόλησαν καθόλου τα εμπειρικά υποκείμενα που έγραψαν τα κείμενα των ιστολογίων, ούτε το ποιο κείμενο ανέρτησε ποιος επιμέρους συνεργάτης. Αυτό γιατί αυτό που ερευνούμε εδώ είναι το υποκείμενο του γραπτούλόγου, το υποκείμενο ‘που υποτίθεται πως γνωρίζει’ ή κατ’ άλλη προσέγγιση ‘ο υποτιθέμενος συγγραφέας’ (implied author) τον οποίο συνάγουμε από το κειμενό του και όχι από τα πραγματολογικά στοιχεία της βιογραφίας του. Γνωρίζουμε πως τα εξτρεμιστικά ιστολόγια δεν επιτελούν μόνο μία περιγραφική αλλά επίσης μία επιτελεστική και μία εγκλητική των υποκειμένων λειτουργία. Αναγνώστεςεγκαλούνται να στρατολογηθούν, να αποταυτισθούν από τις παραδοσιακές ομάδες αναφοράς τους, να διευρύνουν το ρεπερτόριο ιδεών που θεωρούν θεμιτό ή αναμενόμενο, να ανασημασιοδοτήσουν πραγματικά γεγονότα ή να τα συνδέσουν με διαφορετικό συναισθηματικό φορτίο.