Anton Corbijn

wystawy

Korespondencja z Berlina  Alexandra Hołownia

Anton Corbijn – Celebryci mają dusze

Anton Corbijn

Celebryci mają

Anton Corbijn, Anthony Kiedis, West Palm Beach, 2003, Zdjęcie otrzymane dzięki uprzejmości galerii Camera Work, Berlin

14

Anton Corbijn, Kate Moss, New York, 1996 Zdjęcie otrzymane dzięki uprzejmości galerii Camera Work, Berlin

15

wystawy

Od 21 kwietnia do 2 czerwca 2012 roku w berlińskiej galerii Camera Work trwała wystawa najważniejszych fotografii Antona Corbijna, zatytułowana „Inwards and Onwards” (Do wewnątrz i do przodu). Prezentowała powstałe w ciągu ostatnich trzydziestu lat czarno-białe, analogowe, wielkoformatowe portrety gwiazd rocka, filmu i sztuk wizualnych. Obok Bruce’a Springsteena, Patti Smith, Johnny’ego Casha i Micka Jaggera, można było podziwiać między innymi zdjęcia Gilberta & Geor-ge’a, Damiena Hirsta, Jeffa Koonsa czy Marlene Dumas. Przez trzy dekady Anton Corbijn portretował bez statywu, używając tylko naturalnego światła. W swych pracach starał się uchwycić duchowe wnętrze oraz głębię osobowości elitarnych modeli. Powszechnie podziwianych prominentów ujmował w otoczeniu ich ulubionych przedmiotów. Wymyślne, zaskakujące zestawienia twarzy z wybranymi gadżetami umiejętnie przekazywały informacje o zamiłowaniach, marzeniach, tęsknotach i obawach znanych idoli. Podczas oglądania wystawy w Camera Work moją uwagę przykuł portret siedzącego tyłem Gerharda Richtera. Corbijn ukazał mało rozpoznawalną postać skupionego, rozmyślającego o własnej twórczości malarza. Nawiązywał nim do malarstwa Richtera, powtarzającego w swych obrazach motywy niezidentyfikowanych, tajemniczych osób widzianych od tyłu. Zaintrygowała mnie również fotografia Kate Moss stojącej przy oknie, w karnawałowej masce. Autor podkreślił w niej tęsknotę brytyjskiej modelki za sferą prywatności. Interesująco wyglądało zdjęcie solisty zespołu Red Hot Chili Peppers, Anthony’ego Kiedisa. Mokre włosy i ociekająca wodą twarz w masce do nurkowania wspaniale oddają ekscentryczny charakter nieobliczalnego muzyka. Jedyne w swoim rodzaju, wyjątkowe fotografie Corbijna dotyczą rozprawy portretowanych gwiazd z samymi sobą. Artysta urodził się 20 maja 1955 roku we wsi Strijen w Holandii, jako syn pastora. Początkowo pragnął zostać misjonarzem. Niestety, jego dziecięce marzenia nie doszły do skutku. W wieku 19 lat rzucił szkołę. Wykorzystując sprzęt ojca, zaczął robić zdjęcia zespołom rockowym. Portretował Depeche Mode, Joy Division i U2. Z biegiem czasu pasję fotografowania przekształcił w profesję. W latach 70. zamieszkał w Anglii. W latach 80. kręcił wideoklipy dla Herberta Grönemeyera, Johnny’ego Casha,

Korespondencja z Berlina  Alexandra Hołownia

Anton Corbijn – Celebryci mają dusze

Nicka Cave’a, Coldplay, Metalliki. Zrealizował dwa filmy fabularne: „Control” (2007) oraz „The American” (2010). „Pod względem ekonomicznym mój pierwszy film bym kompletnym fiaskiem. By sfinansować jego produkcję, sprzedałem nawet własny dom w Londynie. Straciłem pieniądze, ale zyskałem osobistą satysfakcję. Nadal lubię „Control”. Kręciłem go z  nieznanymi aktorami w małym angielskim miasteczku. Odtworzyłem historię Iana Curtisa, zmarłego tragicznie solisty zespołu Joy Division. Potem wróciłem do Holandii, z czego jestem bardzo zadowolony. Następny film zrobiłem w Hollywood. Mimo klasycznej fabuły, nadałem mu niepasującą do naszych czasów estetyczną optykę, wykreowaną po przez ustawienie kamery, cięcia, montaż i światło. „The American” był wielkim sukcesem kasowym. W 2010 roku utrzymywał się na liście najchętniej oglądanych filmów w USA . Uważam się jednak za fotografa. To medium opowiada historię inaczej niż film, gdyż daje odbiorcom większą wolność interpretacji. Fotograf zazwyczaj sam wykonuje swoje ujęcia, natomiast nad powstaniem filmu pracuje bardzo wielu ludzi” mówił artysta w rozmowie z Frankfutrer Allgemeine Zeitung (wywiad z 30 kwietnia 2012 roku). Anton Corbijn fotografuje klasycznie, w technice analogowej. Wywołane obrazy opracowuje komputerowo. Uważa, że fotografia czarno-biała potrafi wiarygodniej, bardziej autentycznie oddać otaczającą nas rzeczywistość. Choć nigdy nie skończył żadnej szkoły, to z sukcesem pracował jako grafik, scenograf, reżyser, a jego fotografie wystawiało wiele światowych muzeów i galerii, jak: C/O Berlin, Muzeum Fotografii w Amsterdamie, Muzeum Fotografii w Sztokholmie (wystawa trwająca od 14 stycznia do15 kwietnia 2012 roku), Galerie Neue Meister, Albertinum w Dreźnie (wystawa czynna do 10 czerwca 2012 roku). Alexandra Hołownia

Anton Corbijn, Gerhard Richter, Cologne, 2010 Zdjęcie otrzymane dzięki uprzejmości galerii Camera Work, Berlin

16

17