A función de Curros no proceso de canonización de Rosalía de Castro

No emerxente sistema literario galego do último terzo do século XIX cobra un especial  relevo o recoñecemento inter pares dos escritores, ante a carencia doutras posibilidades de institucionalización. Así, na obra de Curros aparece reiteradamente a exhortación a ler escritores galegos, co argumento de evitar a alienación. Entre estes escritores ten unha relevancia especial unha muller, Rosalía de Castro, casada (co que iso ten de proxección pública) cun dos nomes máis importantes do movemento proto-nacionalista. É notábel que Curros convide a ler os textos desta escritora, mais estes non funcionan –salvo excepcións– como modelos para el. A aparición rosaliana na obra de Curros prodúcese basicamente introducindo a propia escritora como elemento do repertorio, ao lle dar a consideración de símbolo da patria.